بهار همیشه یادآور زندگی دوباره ،تولد و رویش است . شایسته دیدم تا از این فرصت بهره ای ببرم و ضمن تبریک سال نو ، مطالبی پیرامون رشد تقدیم حضورتان نمایم .
فرایند, رشد, در ابعاد مختلفی قابل بررسی است .این ابعاد شامل رشد جسمانی،روحانی،فکری،اجتماعی …. می باشد . نمی توان برای این فرایند محدودهء مشخصی قایل شد ، چرا که اگر تنها تفاوتهای فردی را در نظر بگیریم به راحتی در می یابیم چقدر این محدوده می تواند متغیر باشد ، حال آنکه تفاوتهای شرایط خانواده و جامعه و زمان و مکان و دهها عامل دیگر در آن تاثیر گذار است .مثال سادهء آن تفاوت رشد ما با فرزندانمان است که به سهولت می بینیم چقدر متفاوت و چشمگیر است .
هدف ما پرداختن به بیان این تفاوتها نیست ، اما یادآوری آن موجب درک آسانتر واکنشهای بعضا متفاوتی در فرزندانمان است که گاهی ما را حیرت زده میکند . پذیرش این تفاوتها ، قسمتی از نگرانی های ما والدین را کم میکند. از طرفی از آنجا که رشد فرایندی پویا و چند سویه است همواره باید به خاطر داشته باشیم که در جریان پرورش فرزندانمان خود نیز به رشد بیشتری می رسیم و از حاصل تلاش خود و فرزندانمان بهره ای خواهیم برد . قطعا این را بارها تجربه کرده اید که در مقابل منطق کودکانهء فرزند خردسالتان به فکر فرو رفته اید یا شاید در باوری که سالها با اطمینان ایستاده بودید ، بازنگری کرده اید و چه بسا آن را تغییر داده اید .
شایسته دیدم در این نوبهار، شکفتن را برای یکایک شما عزیزان آرزو کنم و یادآوری کنم تا یادمان نرود که ما امانتداران خداوندی هستیم که داوری بی همتا است که از سر عشق ما را آفریده و از سر لطف فرزندانی به امانت به ما سپرده است .
با آرزوی موفقیت
بهناز روحانی
